میهمانی شد شروع ای عاشقان
نور حق کرده طلوع ای عاشقان

باز مولا سفره داری می کند
دعوت از عبد فراری می کند

شعر بعدی با حرف (د)

دور کن یا رب در این ماه عزیز

ما و کل بندگان از مبغضات

از خطایا و معاصی باز دار

وز جمیع موبقات و مهلکات
شعر بعدی با حرف (ت)

تا پیک صبا مژده ز عید رمضان داد
او باب چنان را ز رخ ماه نشان داد

از آتش دوزخ همه را حضرت جانان
از یُمن چنین روز بکف خط امان داد

شعر بعدی با حرف (د)

ای شهر مبارک دل ما زار تو باشد
ماه رمضان ، دست خدا یار تو باشد
ما تازه ز تو انس گرفتیم سحرها
چندیست که جان ، نذر و گرفتار تو باشد

شعر بعدی با حرف (د)

در شگفتم ز کرامات و خطاپوشی او
من خطا کردم و او مهر و وفا کرد مرا

دست از دامن این پیک مبـارک نکشم
که به مهمانی آن دوست ندا کرد مرا


شعر بعدی با حرف (ا)

آنکه از فرط گنه ناله کند زار کجاست؟
آنکه زاغیار برد شکوه بر یار کجاست

باز ماه رمضان آمد و بر بام فلک
می زند بانگ منادی که گنه کار کجاست