انگار همیشه روبروی دری ایستادهام
انگار همیشه روبروی دری ایستادهام
که کلیدش را نداشتم
اگرچه می‌دانستم
هدیه‌ای نهانی
پشت در دارم.
تا وقتی یک روز
چشم‌هایم را برای دمی بستم
و یک بار دیگر نگاه کردم
و حیرت نکردم
برایم مهم نبود
وقتی غژاغژ لولا و در را می‌شنیدم
و می‌خندیدم
مرگ
دست‌هایش را به سوی من دراز کرده بود.
از : لیزل مولر
ترجمه : محسن عمادی
[ شنبه 92/4/22 ] [ 6:8 عصر ] [ هلیا ]
نظر
